Wat ons beweegt: drijfveren, ook tijdens het 1500m schaatsen met hordes

Door de bril van Maslow zouden we gemakshalve kunnen stellen dat steeds meer mensen zich kunnen richten op de bovenste traptreden in de behoeftepiramide: ‘erkenning en waardering’ en ‘zelfrealisatie’. We zijn mensen die tevreden mogen zijn en op dit punt om ons heen kijken en ons afvragen: “doe ik de goede dingen?”, “doe ik waar ik echt gelukkig van word?”, “wie ben ik nu echt?”, “wat zijn nou eigenlijk mijn ware drijfveren?”.

Jouw ware drijfveren ontdekken in deze tijd
In ons vakgebied (training en coaching) zien we veel manieren om drijfveren en persoonlijkheidstypen in kaart te brengen: My Motivation Insights, Management Drives, Profile Dynamics, Dilemmamanager, Waardenmanagement en een variatie aan afkortingen zoals DISC, RIASEC, MBTI en ga zo maar door. Allen met hetzelfde doel: jou verblijden met een drijfveer profiel. Wij zien een toename in het aantal mensen dat de zoektocht naar de eigen drijfveren start. Hoe begint nu deze zoektocht?  Nou, je wordt meteen beloond door een stevige intellectuele uitdaging. Je ziet door de bomen het bos niet meer of beter gezegd: je ziet door alle verdiepingsvragen niet meer met welke theorie of met welk assessment je aan de slag zou moeten. Wij durven hierbij concreet te adviseren: laat je niet gek maken door alle mogelijkheden, het komt uiteindelijk in de basis op hetzelfde neer. Een assessment is ‘maar’ een assessment. Een assessment is vooral een middel tot gesprek. Het gesprek over de uitslag van je assessment is het meest belangrijke onderdeel in je zoektocht naar jouw drijfveren. Want wat kan, wil en ga je hiermee doen en hoe pak je dit aan? Daarbij is het doel van jouw zoektocht vermoedelijk niet om terug te vallen in Maslows piramide. Het zou toch zonde zijn als je in jouw zoektocht naar drijfveren gaat twijfelen aan jouw zekerheid en veiligheid, omdat je alles plat relativeert als gevolg van een assessment dat multi-interpretabel is. Wat ons betreft dus een goed moment om te  benadrukken dat het feit dat jij nu een verdiepingsslag maakt in jouw drijfveren, bevestigt dat het goed met je gaat.

Laten we dit als uitgangspunt nemen en dan is alles wat je nu met drijfveren gaat doen bonus. En omdat deze zoektocht een mooie bonus is op het goede leven dat je reeds leidt, vormt dit een goede aanleiding om een stuk luchtiger met het drijfveren thema om te gaan. Want waarom worden we zo verdraaid serieus als het om drijfveren en persoonlijkheids-kenmerken gaat? Drijfveren zijn een middel om in gesprek te gaan op een bonusverdieping in jouw piramide. Natuurlijk komt het dichtbij en gaat het écht over wie jij bent. Dit kan misschien wat spanning met zich meebrengen, want dat is menselijk. Het fijne van deze materie is dat niemand iets kan aanwijzen wat goed of fout is. Als een ander iets als ‘goed’ of ‘fout’ zou omschrijven zegt dit meer over de drijfveren en verwerpingen van een ander. Je bent wie je bent en dat is bij voorbaat mooi. Het feest kan dus beginnen! Ontdek hoe complex en tegelijk simpel wij mensen eigenlijk zijn, waarom jij en anderen doen wat wij allen doen en lach om drijfveren!

‘Kleurrijke jij’
Het uitdrukken van de verschillende drijfveren in kleuren is een veelgebruikte methodiek. Het is dus één van de manieren om hierover in gesprek te gaan. Wat ons betreft prima: kleuren hebben niet perse een ‘waarde’ en er hangt niet per definitie een ‘goed’ of ‘fout’ aan.  Het sluit dus aan bij onze gedachte om het allemaal een beetje luchtig te houden. Een andere manier werkt ook prima, mits het opvolgende gesprek goed is.

Alle mensen hebben alle drijfveren, de mate waarin de neurotransmitters in jouw hoofd actief zijn bepaalt de volgorde van die drijfveren. De basis is gelegd door het DNA van jouw ouders en daar hebben jouw levenservaringen een schep bovenop gedaan. Omdat het makkelijk en ook leuk communiceert, schetsen we onderstaand de verschillende drijfveren alsof dit personen zijn met één drijfveer. Deze personen ga je nooit ontmoeten, want nogmaals: iedereen heeft alle drijfveren en vormt daarmee een mix van onderstaande. Niemand is één drijfveer.

Om het luchtig te houden gaan we uit van een vrij willekeurige activiteit. In het kader van de Olympische Spelen: 1500 m schaatsen, maar dan met hordes. Met hordes? Ja, onze eigen gele drijfveer voegt de hordes toe om duidelijker de verschillen te tonen tussen de verschillende drijfveren. Dus stel, je gaat met een groep mensen deze activiteit doen. In dat geval zouden de verschillende drijfveren het volgende gedrag kunnen vertonen:

Bij de start heeft oranje het grootste woord. Oranje daagt alle andere kleuren uit en probeert invloed uit te oefenen op zijn tegenstanders. Groen denkt hier anders over, wat hem betreft zijn er hier geen tegenstanders. Groen wil graag met de groep een gezellige tijd hebben. Ze hadden ook met elkaar kunnen gaan koken of ergens een terrasje pakken. Groen stelt voor om een beetje bij elkaar te blijven en vooral die ene persoon erbij te betrekken, omdat die wat langzamer is. Dat is anders ook zo sneu. Blauw is niet gevoelig voor dat softe gedoe. Blauw richt zich op de feiten. Blauw heeft een keurig tijdsschema voor ogen, heeft zijn horloge ingesteld en staat keurig te wachten precies met het puntje van zijn schaats tegen de startlijn. Oranje heeft de punt van zijn ijzer al iets verder staan, gelukkig laat blauw weten dat dit niet volgens de regels is. Geel is vooral aan het rond glijden in zijn eigen gedachten en niet zozeer bezig met de mensen om zich heen. Geel is aan het analyseren en houdt zich bezig met het bedenken van een hele nieuwe techniek om over een hekje te springen. Tevens vindt geel het systeem van zo’n hekje wel interessant, dat omvalt als je het aanraakt. Waarom hebben de hekjes eigenlijk deze hoogte en wie heeft bepaald hoeveel afstand er tussen twee hekjes moet zijn? Geel vraagt zich ook af in hoeverre de warming-up echt toegevoegde waarde heeft en welke spiergroepen je het best kunt belasten op welke wijze. Paars doet al jaren met een vast groepje aan schaatsen met hordes en dit is een traditie in zijn gemeenschap. Paars heeft daarom een standaard warming-up die ze honderden jaren geleden al deden. Deze warming-up geeft zekerheid en werkt goed, dus er is geen aanleiding dit te veranderen. Paars is goed in zijn vak als hordeschaatser en geniet enorm van het prettige gevoel dat hij krijgt bij deze traditie. Rood staat ondertussen ietwat ongeduldig bij de start. Rood vindt het allemaal te lang duren en vindt een warming-up onzin. Hij start dus gewoon en indien nodig neemt hij zijn teamgenoot mee op zijn schouder. Rood springt ook niet over de hekjes, hij schaatst er gewoon dwars doorheen.

Welke hordeschaatser ben jij?

Bron: “Kleurrijke jij” Publicatie april 2018